Posted in: Fietsen in Toscane, Wandelen Toscane

Wéér een oude kerk, twee eigenlijk!

Gisteren was het prachtig weer en zijn we gaan fietsen. Ik loop nogal achter met andere ‘fietsfoto’s’ van de afgelopen tijd, maar dat komt hopelijk nog wel.

Een prachtige route wederom. We zijn tussen Cerbaia en San Casciano even gestopt om een oude kerk te bekijken, van verre zien we die altijd liggen.

Pieve San Giovanni in Sugana (stond op het bordje pal naast de ingang) wordt in de literatuur al in 1019 genoemd. De deur zat dicht. Het oude deel van de kerk is mooi om te zien, zeker bedenkend dat elke steen op maat is gemaakt, geslagen, gebeeldhouwd bijna. Wat een werk. De rest van de pieve is prive en niet erg goed onderhouden, slordig.

Duiven hebben het hier goed en er zit ook een bijennest in de muur.

san-giovanni-sugana-1 san-giovanni-sugana-2 san-giovanni-sugana-3 san-giovanni-sugana-4

Hoewel het in Italie stikt van dit soort oude kerken en gebouwen is het elke keer toch weer interessant om even te kijken. Het leuke van fietsen is, op de tourfiets in elk geval, dat je makkelijk afstapt.

Verderop kwamen we langs een andere pieve met kerk, San Pietro a Sillano. Ik lees op internet dat deze kerk al in het jaar 884 in de boeken voorkwam, ook alweer heel oud dus. Deze kerk ligt langs de oude weg tussen Florence en Siena, werkelijk een schitterende weg om te rijden met pracht uitzicht. Het is een prive eigendom tegenwoordig. Hieronder wat foto’s.

san-pietro-a-sillano-1 san-pietro-a-sillano-2 san-pietro-a-sillano-3 san-pietro-a-sillano-4 san-pietro-a-sillano-5

Het raam vond ik vooral erg bijzonder, maar ik schrijf dit als totale cultuur barbaar, want ik weet erg weinig van oude gebouwen en kan dus niet echt waarderen hoe mooi of bijzonder bepaalde gebouwen zijn. Ik kijk als nieuwsgierige leek wat rond en ondanks dat ik al jaren in Italie woon, is het er nog niet van gekomen een gedegen cursus over cultuur en geschiedenis en architectuur te doen. Mijn bevindingen blijven dus oppervlakkig!

Posted in: Bureaucratie

Boete

Kleine irritaties … kreeg voor de zoveelste keer dit jaar een boete, had mijn auto ditmaal verkeerd geparkeerd.

Hier in het dorp worden de wegen schoongemaakt, eens per week. Overal staan dus bordjes dat je op een bepaald dagdeel niet mag parkeren. Mijn eerste boete kreeg ik toen ik mijn auto voor het huis had laten staan de eerste week dat ik hier woonde. Geen moment aan gedacht. Wel, zo’n boete helpt je heel goed nooit meer te vergeten dat je op donderdagochtend de auto moet verplaatsen!

Ik zet mijn auto sindsdien altijd in een straatje achter het huis. Ook hier mag ie op zaterdagochtend er niet staan en de eerste weken ging ik vrijdagavond keurig op zoek naar een plekje … hetgeen nogal lastig te vinden was.

Andere auto’s beleven gewoon op deze parkeerplaats staan en na een paar weken besloot ik dat dus ook maar te doen.

Dat ging goed tot afgelopen zaterdag.

Wel, dat irriteert mij werkelijk enorm. Ik ben dus bezwaar gaan maken bij de Polizia Municipale. Waarom ik nu ineens mijn auto daar niet mag laten staan, vroeg ik heel vriendelijk. Ja, zei de dikke agent, dat komt wel vaker voor dat er daar boetes worden gegeven. Ik gaf aan dat ik het niet eerlijk vond na 9 maanden nu ineens wel een boete te krijgen en vanaf nu dus elke vrijdagavond een plek voor de auto te moeten zoeken terwijl er niet wordt schoongemaakt en anderen hun auto wel laten staan (wie vriendjes met de politie is, krijgt nooit een boete, dat is ook zo typisch voor een klein dorp waar iedereen elkaar kent).

De agent zei dat in Florence hele wijken tegelijk werden schoongemaakt en mensen hun auto dus soms kilometers verderop moesten parkeren. Ik zei dat dit Florence niet was en er een groot gebrek aan parkeerruimte is en dus moet er een oplossing komen (het parkeerprobleem was onderdeel van de verkiezingsstrijd in Montespertoli). De agent was inmiddels verveeld iets anders gaan doen en na lange stilte zei hij wederom dat ik naar de burgermeester moest gaan.

Maar eerst de boete moest betalen.

Posted in: Uncategorized

Freccia Rossa – snelle trein

Gisteren ging ik met de trein ‘Freccia Rossa’ van Florence naar Milaan. Freccia Rossa betekent ‘Rode Pijl’. Raad maar waarom.
In 1 uur en veertig minuten sta je vanuit het centrum van Florence in het centrum van Milaan.
Werkelijk fantastisch. De treinen kunnen een snelheid van 300 km/uur halen.

Ik moest mijn paspoort verlengen. Jammer dat dat maar op weinig plekken in Italie kan, maar ik besloot er een uitstapje van te maken.

In Milaan regende het en ik was, nogal dom, met mijn zomerkleren uit Florence vertrokken. Geen moment bij stilgestaan dat het in Milaan wel ‘ns tien graden kouder zou kunnen zijn.

Ik besloot dus, na koud en nat een tijdje door Milaan gelopen te hebben, ‘ns te kijken of mijn treinticket niet verzet zou kunnen worden. Dat bleek geen enkel probleem en kosteloos.

Overigens had ik mijn ticket online gekocht en kreeg een sms van Trenitalia, mijn ticket. Ook al zo heerlijk makkelijk en nog beter voor milieu ook.

In de trein merk je totaal niet dat je zo snel gaat. Niets schommelt of maakt lawaai. Er is wifi internet en je kunt er telefoons en computers opladen.

De prijs voor op en neer Firenze Milano was nog geen 70 euro, alles inclusief. Als je alleen rijdt kan dat met een auto niet uit en vliegen staat in geen vergelijk met deze trein. Dit is sneller en makkelijker.

Kortom, mocht je lange afstanden in Italie af moeten leggen, zoek naar de Freccia Rossa!

frecciarossa-snelle-trein-italie

Foto van de Ferrovie dello Stato

Posted in: Fietsen in Toscane, Wandelen Toscane

Prachtige ballerina

Wel een beetje vies helaas.

Aan de rand van een lelijk nietszeggend dorpje in Toscane (Bestaan die dan? Nou en of die bestaan! Toscane heeft heel mooie dingen maar ook foeilelijke dorpjes) staat totaal onverwachts dit beeld.

ballerina-beeld-toscane

Het staat niet in het centrumpje, maar langs een weinig bereden weg, van Ortimino naar Nebbiano, net buiten het dorp. Een prachtig beeld, hoewel de foto het niet goed uit laat komen.

Wat een verrassing!

 

Back to Top