Posted in: Italiaans, Wandelen Toscane

Spelling ging wel eens fout …

We liepen afgelopen zaterdag mee met een rondleiding bij Semifonte, een dorpje dat eeuwen geleden door de ‘Fiorentini’ is vernield, met bewoners en al, omdat het dorpje erg snel groeide en zodanig een bedreiging voor Florence vormde.

Hoor ik daar iemand zeggen dat het ‘vroeger allemaal beter’ was?

Er is helemaal niets van het dorpje over. Wel staat er nu een schitterende kapel, exacte replica van de dom van Florence, maar dan 8 keer kleiner. Ik schreef er al eerder een blogje over. Helaas was het slecht weer, dus de foto is erg grijs.

miniatuur-dom-florence

We kwamen bij deze korte rondleiding onder andere langs een bron, de bron van Caterina. Er is een monumentje omheen gebouwd met onder andere drie marmeren gedenktekens. Op elk gedenkteken staat de naam van Caterina anders gespeld … .

Een prachtige anekdote gerelateerd aan deze bron is dat men er vroeger kwam omdat je dan van je longontsteking zou genezen. Dat was ooit iemand overkomen. In de loop der eeuwen echter is er een extra ‘gave’ van de bron bijgekomen. De bron zou ook helpen bij het aanmaken van moedermelk.

Op één van de marmeren plakken staat het Latijnse woord ‘latice’, hetgeen Latijns is voor ‘stromend water’. In het Italiaans is het woord voor melk ‘latte’. Je ziet dus al direct waar het geloof dat de bron goed was voor de stimulering van moedermelk, vandaan is gekomen. Men kende blijkbaar de taal niet zo goed…

latice-is-stromend-water

Overigens drinkt de lokale bevolking nog altijd gretig uit deze bron, volgens typisch Italiaanse traditie, en niemand wil er iets van weten dat het water wel eens niet zo gezond zou kunnen zijn. Het zou purificerende krachten hebben, werd door de deelnemers aan de rondleiding (veelal lokale mensen) beweerd. Dus deed de archeoloog het deurtje open waardoor je zicht had op het reservoir waarin het bronwater eerst verblijft alvorens het uit het kraantje te komen.

Eén van de andere deelnemers had als reactie: ‘ecco perché purifica quest’acqua!’ (aha, daarom is het water dus purificerend).

purificerende-bron-toscane

Posted in: Wandelen Toscane

Prachtige villas Toscane – dezelfde wandeling

Gisteren schreef ik een blog over de wandeling rondom San Pancrazio in Toscane van zondag 22 maart 2015, met foto’s van ‘vergane glorie’.

Dezelfde wandeling bracht ons ook langs schitterende villa’s en kastelen. Hieronder wat foto’s:

wandeling-toscane-villas-kastelen-1

Leuk dromerig beeldje in een raam

 

wandeling-toscane-villas-kastelen-2

Doorkijkje naar binnenplaats van schitterende villa (hieronder). Sinaasappel bomen in Toscane zijn vrij zeldzaam, maar op deze binnenplaats hebben ze blijkbaar een warme plek gevonden.

 

wandeling-toscane-villas-kastelen-3 wandeling-toscane-villas-kastelen-4

Een prachtige villa op een heel mooie plek. Alles keurig onderhouden, de luiken vrolijk open. Een plek waar geleefd wordt en dat heeft direct een heel andere uitstraling!

 

wandeling-toscane-villas-kastelen-5

Kasteel Il Corno. Dit is slechts een klein deel van het kasteel en de villa. Het ligt vlakbij San Pancrazio, direct langs de weg naar La Romita, gemeente San Casciano in Val di Pesa.

Posted in: Montespertoli, Wandelen Toscane

Vergane glorie in Toscane – een wandeling

Gisteren hebben we een mooie wandeling gemaakt rondom San Pancrazio. We hebben een maaltje wilde asperges gevonden en daar ’s avonds een zalige risotto van gegeten. Een perfecte dag buiten in de schitterende Toscaanse heuvels.

Ik maakte her en der een foto en deze terugkijkend valt mij op dat het thema ‘vergane glorie’ kan zijn. Er zijn gelukkig ook nog prachtige villa’s en kastelen die wel worden onderhouden, daar volgt hierna nog een blogje over.

wandeling-toscane-vergane-glorie1

Een prachtige villa staat langzaam te verpieteren.

wandeling-toscane-vergane-glorie3

No comments op deze tractor …

wandeling-toscane-vergane-glorie4 wandeling-toscane-vergane-glorie5 wandeling-toscane-vergane-glorie6

We kwamen een verlaten begraafplaatsje tegen. De foto’s hierboven geven een beetje een indruk.

wandeling-toscane-vergane-glorie7

Een ‘maria-beeldje’ langs de weg. Van Maria is weinig meer over. Ik vind de kleur blauw bovenin prachtig.

Posted in: Bijzondere mensen, Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

Biologisch? Nee, Biodynamisch!!

Gisteren was zware regenval voorspeld, maar we zijn toch een eindje  gaan wandelen, regenjas mee. In een prachtig vlak dal kwamen we een man tegen, druk het één of ander te zaaien. We stopten om een praatje te maken.

Ik vroeg of hij biologische groenten kweekte.

Zijn handen gingen in zijn zij, benen iets wijder uit elkaar, borst rechtop. Het was duidelijk dat hij wel iets over dit onderwerp te zeggen had. Het was ook direct duidelijk dat het niet al te positief zou zijn.

‘Biologisch’ zei hij, ‘Nee ik doe niet aan biologisch, maar di più!. Biodynamisch!’.

Bij het uitspreken van ‘dynamisch’ bewoog hij zijn handen snel van de ene naar de andere kant en terug, om het idee van ‘dynamiek’ kracht bij te zetten. Hij legde uit dat hij uiteraard kunstmest en ook la medicina gebruikt want hij gelooft helemaal niet in biologisch kweken. Daarvan krijg je lelijke groente, dat ziet hij altijd op de markt.

‘Ziet er niet uit, dat spul!’

In Italie noemen ze ‘gif voor planten’ steevast ‘medicijn’, la medicina. Inderdaad is het voor planten medicijn, maar vaak voor alle rest (en een evenwicht) niet zo best. Maar dat terzijde.

Na nog wat te hebben gekletst liepen we door. De rest van de dag hebben we gelachen over het bio – dynamisch met de bewegende handen. De beste man heeft er blijkbaar helemaal niets van begrepen, maar denkt het allemaal wel beter te weten!

Hoe vaak is dit niet het geval!

Het was een grijze dag, maar ik maakte toch een paar foto’s …
toscane-grijze-dag-maart-2toscane-grijze-dag-maart-1 toscane-grijze-dag-maart-3

 

We zijn overigens exact toen het begon te regen thuis gekomen. Wat een mazzel!

Posted in: Italiaans

Ontdekkingen

Een tijdje geleden ben ik begonnen met het schrijven van korte stukjes over de Italiaanse taal. Al doende vermaak ik mijzelf hier bijzonder mee. Taal heeft mij altijd gefascineerd, maar als je beter naar woorden kijkt en dan ook nog in verschillende talen, komt er van alles omhoog waar je op het eerste gezicht niet aan denkt.

Als je de link eenmaal ziet is het heel voor de hand liggend. Ik verbaas mij dan ook dat ik de links eigenlijk pas zie als ik, vaak per toeval, beter naar een woord ga kijken.

Hier een paar voorbeelden:

Secretares/secretaresse
Kijk nog ‘ns goed …!
Daar zit het woord ‘secret’ in (geheim in het Engels) en ‘segreto’ (geheim in het Italiaans).
De persoon die geheimen bewaart.

Compagnon
In het Italiaans is één manier om over je vaste vriend te spreken ‘mio compagno’ of ‘mia compagna’ als het over vriendin gaat. Dat is al makkelijker te onthouden als je aan compagnon denkt, maar waar komt het vandaan?
Con pane … De persoon waar je jouw brood mee deelt!

Contant
Dat is ‘contante’ in het Italiaans. Dat komt van ‘contare’ tellen.
Heel logisch toch!

Brevet en Patent
Hier is één en ander flink door elkaar gaan lopen. Dat kan dus ook!
‘Brevetto’ is een patent. ‘Patente’ is een rijbewijs (dus een brevet in zeker zin).

Sirene
In het Italiaans is een ‘sirena’ een zeemeermin. Zij zingen zeer indringend …

 

Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans

Trotse vader

Ik klets af en toe wat met een aantal andere zwemmers.

Maandag zag ik één van hen al trots als een pauw rondlopen en overal praatjes maken. Nadat hij hiermee klaar was begon hij baantjes te trekken naast mij.

Ik deed op een gegeven moment wat baantjes alleen benen met een plankje voor mij en mijn hoofd boven water, heerlijk ontspannend.

Naast mij dook de man plotseling op (letterlijk, want hij deed schoolslag met lange stukken onder water). In zijn enthousiasme mij zijn nieuws te vertellen verdronk hij zo’n beetje, door een  flinke golf water die rechtstreeks naar binnen ging. Eenmaal hersteld vertelde hij dat zijn zoon in de voorselectie voor de Europese kampioenschappen was gekozen.

Ik weet inmiddels hoeveel die zoon traint (zonder hem te kennen uiteraard) en hoeveel vaderlief probeert zijn zoon te steunen in diens pogingen hoog op de ladder te komen in de zwemwereld (maar! Huiswerk gaat voor, zo zegt hij altijd …!).

Ik maakte alle goedkeurende geluiden en bevestigingen die mij te binnen schoten en zei na een tijdje: ‘je zult wel trots zijn’. Overduidelijk was dit namelijk het geval.

Afkeurend kreeg ik terug: ‘No, orgoglioso? No no, assolutamente!’ (Nee, trots? Absoluut niet!).

En weg zwom hij … blijkbaar vindt hij trots zijn niet gepast. In theorie tenminste!

Posted in: Wandelen Toscane

Wijngaarden

Ze zijn inmiddels bijna allemaal wel gesnoeid die wijngaarden. Het Toscaanse landschap is weer ‘ns omgetoverd. Wilde bossen wijnranken zijn bedwongen. Het lijkt alsof het landschap een kam door haar haardos heeft gehaald, smachtend naar de lente met de belofte van veel kleur (en geur).

Vandaag was een bijzonder grauwe dag. Ben een klein stukje gaan wandelen en zag toch gelukkig her en der kleur, met dank aan de schitterende rode wilgentakken die heel af en toe nog worden gebruikt in de wijngaard, om de ranken aan ijzeren draden vast te binden.

Je ziet nog overal sporen van dit eeuwenoude gebruik. Wilgen staan vaak bij de wijngaarden en in de buurt van boerenhuizen. De takken werden vroeger ook gebruikt om manden mee te maken. De wilg (salice) was echt nuttig.

Het stemt bijna goed om nog weer ‘ns wilgentakken in de wijngaarden gebruikt te zien worden. Jammer dat het even later begon te regenen.

wijngaarden-eind-februari-3wijngaarden-eind-februari-4

 

 

 

 

 

Hier volgen nog twee foto’s van een andere wijngaard (had ik al ‘ns geschreven dat het in dit deel van Toscane werkelijk stikt van de wijngaarden?). Ik zie vaak wit touw hangen zoals hieronder, maar heb nog niet kunnen ontdekken waar dit voor dient. Deze wijngaard is overigens pas half gesnoeid.

wijngaarden-eind-februari-1 wijngaarden-eind-februari-2

Back to Top