Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans

De waterpolo coach …

Ik zwom vandaag mijn laatste baantjes toen, na de lange zomervakantie, de kindjes van het waterpolo team aan een peptalk (maar zeg maar preek) van hun coach werden onderworpen.

Vorig jaar ging het exact hetzelfde. Dezelfde negatieve uitdrukking, deprimerende zinnen die alles behalve oppeppend werken en de jochies die niet goed weten hoe ze moeten kijken.

De rest van het jaar kom ik ze regelmatig tegen, die jochies die na school komen trainen. Vrije tijd heet dat en gelukkig schijnen de meesten er lol in te hebben. Ik begrijp niet hoe ze dat voor elkaar krijgen met zo’n trainer. Hij lijkt net te zijn weggelopen uit een slechte en Amerikaanse oorlogsfilm, waar hij als beneden-middelmatige sergeant (of hoe zo’n figuur ook maar mag heten) zijn troepen toespreekt. Deze trainer gebruikt dezelfde net iets te lange pauzes en zo’n zelfde intens deprimerend toontje. De inhoud van de preek komt erop neer dat de jongens alles van zichzelf moeten geven, dat het dit jaar niet zo kan als vorig jaar, dat ze discipline moeten hebben en echt totaal niet deugen, op geen enkel vlak.

Exact dezelfde zinnen van vorig jaar.

Misschien kan de trainer maar één rol uit zijn hoofd leren en is dat deze geworden?

Knap dat de jochies na de volslagen idiote pep-preek, vrolijk met de echte training begonnen. Ik zou per direct gestopt zijn met als zwaarwegende reden dat zo’n idioot mij niet kan motiveren (en mijn ouders er nog voor moeten betalen ook).

Ik begin blijkbaar oud en star te worden!

Comments (0) on "De waterpolo coach …"

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to Top