Posted in: Montespertoli, Toscane, Wijn en olijfolie

Vogels gevlogen

Er zat een familie zwaluwen onder een afdak bij ons nieuwe huis. Eerst zag ik vooral veel poep onder het nest. Daarna hoorde ik zacht gepiep als ik in die buurt bezig was en dat gepiep werd luider. Uiteindelijk staken de vogeltjes hun koppies boven de nestrand uit en leken glimlachend de wereld in te kijken.

Afgelopen weekend waren ze ineens allemaal weg. Uitgevlogen. Althans, dat hoop ik dan maar.

We zijn verder aan het werk geweest in de wijngaard en als we met de tractor en klepelmaaier in de weer zijn, komen er prachtige vogels naar de tractor toe. Een unieke ervaring, tot ik maar n’s opzocht wat dit voor vogels zijn. Het is een soort reiger die in het Italiaans ‘airone guardabuoi’ wordt genoemd. Dat betekent, reiger die naar de ossen kijkt.

Je ziet deze witte reigers vaak op de ruggen van grotere dieren in weilanden zitten en ze komen naar weilanden toe die worden bewerkt in de hoop er iets lekkers te vinden waar de ossen voorbij zijn gekomen (vroeger) en tegenwoordig … de tractor.

Helemaal niet uniek dus.

Ze trekken zich niets van het kabaal aan en cirkelen elegant rondom de machine, lopen erachteraan en dicht erlangs.

Het is verbijsterend dat ze elke keer dat we met de tractor bezig zijn, aan komen vliegen. Ze komen blijkbaar op het geluid af, want ik zie ze verder nooit.

Twee foto’s:

Verder ben ik nog altijd druk met de gemeente in de hoop dat er duidelijkheid komt over een bouwvergunning. Het verhaal is ingewikkeld en irritant, maar we houden heel simpel moed en ik ga er gewoon vanuit dat we een oplossing zullen vinden. Geduld heb je er wel voor nodig.

Posted in: Montespertoli, Toscane, Wijn en olijfolie

Vogels gevlogen

Er zat een familie zwaluwen onder een afdak bij ons nieuwe huis. Eerst zag ik vooral veel poep onder het nest. Daarna hoorde ik zacht gepiep als ik in die buurt bezig was en dat gepiep werd luider. Uiteindelijk staken de vogeltjes hun koppies boven de nestrand uit en leken glimlachend de wereld in te kijken.

Afgelopen weekend waren ze ineens allemaal weg. Uitgevlogen. Althans, dat hoop ik dan maar.

We zijn verder aan het werk geweest in de wijngaard en als we met de tractor en klepelmaaier in de weer zijn, komen er prachtige vogels naar de tractor toe. Een unieke ervaring, tot ik maar n’s opzocht wat dit voor vogels zijn. Het is een soort reiger die in het Italiaans ‘airone guardabuoi’ wordt genoemd. Dat betekent, reiger die naar de ossen kijkt.

Je ziet deze witte reigers vaak op de ruggen van grotere dieren in weilanden zitten en ze komen naar weilanden toe die worden bewerkt in de hoop er iets lekkers te vinden waar de ossen voorbij zijn gekomen (vroeger) en tegenwoordig … de tractor.

Helemaal niet uniek dus.

Ze trekken zich niets van het kabaal aan en cirkelen elegant rondom de machine, lopen erachteraan en dicht erlangs.

Het is verbijsterend dat ze elke keer dat we met de tractor bezig zijn, aan komen vliegen. Ze komen blijkbaar op het geluid af, want ik zie ze verder nooit.

Twee foto’s:

Verder ben ik nog altijd druk met de gemeente in de hoop dat er duidelijkheid komt over een bouwvergunning. Het verhaal is ingewikkeld en irritant, maar we houden heel simpel moed en ik ga er gewoon vanuit dat we een oplossing zullen vinden. Geduld heb je er wel voor nodig.

Posted in: Montespertoli, Toscane, Wijn en olijfolie

Vuurvliegjes en nachtegalen

Elke avond loop ik een blokje om met de hond.

Sinds een paar dagen zijn er vuurvliegjes op één stukje grond waar ik langs loop. Een soort volkstuintje met olijfbomen en artisjokken. De vuurvliegjes zijn alleen daar maar. Heel interessant.

De pracht van de kleine knipperende lichtjes wordt nog versterkt door het schitterende gezang van de nachtegalen. Ze lijken de vallei te vullen met hun liederen. Werkelijk prachtig die ijle tonen in de nacht.

Back to Top