Het weer deze herfst en winter in Toscane is niet best. Het regent veel en we hebben zelden een dag zon. In de ’tuin’ is enorm veel werk te doen, maar om dat te kunnen doen, moet het weer wel een beetje meewerken. Aangezien het weer doet wat ie wil, zijn wij maar gaan wandelen om in elk geval lekker buiten te zijn.
Hier vier katten die ook niet erg van het weer konden genieten.
Op één van de Kerstdagen was het wel redelijk weer en hebben we rondom Castello di Uliveto gewandeld, zie boven de muur van het kasteel. Dat is ruim een uur lopen van ons huis. We zien het vanaf ons liggen, maar we waren nog nooit naar de ingang van het kasteel gelopen. Een echt plaatje!
Het uitzicht vanaf het kasteel richting een ander kasteel (Cabbiavoli) met ergens daarachter ook ons huis, was prachtig, met besneeuwde bergen waar de zon even op schijnt. Ik heb de foto flink in moeten zoomen, met mijn mobiel gemaakt, dus de kwaliteit is niet best, maar het geeft een idee!
Een groepje pijnbomen in de verte die altijd mijn aandacht trekken.
Certaldo, ook gezien van verre. Een oud kasteeldorp.
Een wijngaard … en er volgen er meer!
Het kasteel van Poppiano.
Onder de brug over het stroompje waar de ‘molens’ aan liggen. Er groeit een vijg in de muur, zoals vijgen dat wel vaker doen. Ideale planten die het ook zonder de mens prima redden.
Aan het eind van de donkere vallei, na een stukje behoorlijk steil pad, kom je bij een ‘monumentale wijngaard’. Zo stond het in elk geval aangegeven bij vertrek. Het is een terrassen-wijngaard, waarschijnlijk al erg oud, maar er was verder geen informatie over te vinden.
Iets voorbij deze wijngaard en andere stukken terrein waar duidelijk ooit wijngaarden waren, zagen we ineens, in een bocht, deze oude Fiat vijfhonderd.
De wijngaard vanaf de verte gezien.
De Montalbano werd vroeger door de Medici gebruikt als jachtterrein. Ze wilden graag prive kunnen jagen en veel wild hebben en dus werd er een muur van twee meter hoog en ruim 50 km lang helemaal rondom de top van de Montalbano gebouwd. Her en der zie je nog stukken van deze muur en deze foto laat zien hoe een stroompje de muur kon passeren. In de boog zat een hek waar het water doorheen kon, maar de dieren niet.
Prachtig uitzicht vandaag. In de verte zie je de haven van Livorno met daarachter het eilandje Gorgona. Dit eiland is gesloten voor toeristen omdat er een gevangenis op staat. Het is dus een oase voor veel dieren en planten.
Deze laatste foto vond ik bizar, een deur op de eerste verdieping, in het niets. Een oude binnendeur, dus waarschijnlijk was hier vroeger een ruimte, maar er is niets van over en geen tekenen te vinden dat er ooit iets heeft gestaan. Ra ra wat dit dan was en waarom het niet meer is!
Een bosbrand.
De was, wat slordig opgehangen …
