Posted in: Bijzondere mensen, Toscane, Wijn en olijfolie

Olijfboomgaard opknappen

Zoals ik in mijn vorige blog schreef, ben ik bezig met het kopen van een klein huis met 3 hectare grond erbij. Het land bestaat uit een olijfboomgaard en dat wat er van een wijngaard nog over is. Er is ruim tien jaar niets meer aan onderhoud gedaan. Een deel van de olijfboomgaard is zelfs al minimaal twintig jaar niet onderhouden. Daar gaan we ons op een later tijdstip mee bezig houden.

We wilden eerst de wijngaard van de bramen en ander onkruid ontdoen, maar dat bleek in de hitte écht onmogelijk. Dus gingen we aan de olijfbomen beginnen, die zijn zo hoog geworden dat ze in elk geval veel schaduw geven … elk nadeel heb z’n voordeel.

We hebben twee weekenden keihard gewerkt, ondanks de hitte (die het tweede weekend gelukkig erg meeviel).

Een bizar stel … met strohoeden op en witte overhemden! We trokken dan ook veel bekijks. Menig auto stopte, soms reden ze een eindje achteruit om beter te kunnen loeren naar die twee gekken: kliedernat van het zweet en dus verre van elegant, maar op en top in hun element.

De buurman kwam zich voorstellen en hielp ons een eerste stuk te maaien met zijn eeuwenoude tractor en iets jongere, maar toch ook al ruim de leeftijd van z’n welverdiende pensioen bereikt hebbende, klepelmaaier. Onvoorstelbaar hoe die machines het blijven doen, en ook onvoorstelbaar wat een verpletterende stank die tractor weet te genereren!

De buurman is een bijzonder typetje en blijkt niet erg betrouwbaar, maar hij is wel aardig. Hij is met pensioen, maar zijn leeftijd is moeilijk te schatten. Hij ziet eruit als ver in de zeventig, maar waarschijnlijk is hij nog geen 65.

We zijn nog altijd op zoek naar een tractor, maar komen in de buurt van een beslissing. Toen ik de buurman vertelde dat ik de tractor ook ging rijden, draaide hij zijn hoofd af onderwijl een hand wanhopig naar zijn voorhoofd brengend al “Mamma mia!” en “Oh Dio mio!” murmelend.

Ik kan het van de bejaarde buurman goed hebben! Ik begrijp wel dat hij zoiets helemaal niets vindt.

Hier wat foto’s van ‘voor’ en ‘na’ …

Voor: meters hoge bramenolijfboomgaard-opknappen-1a

Na: nog altij metershoge bramen, maar niet meer tussen de wijnranken.
olijfboomgaard-opknappen-1b

Voor: de olijfboomgaard door van alles overgroeid
olijfboomgaard-opknappen-2a

Na: dezelfde hoek van de olijfboomgaard. De bomen zijn nog altijd twee keer te hoog, maar daar gaan we deze winter mee aan de slag
olijfboomgaard-opknappen-2b

Voor: een olijfboom
olijfboomgaard-opknappen-3a

Na: dezelfde olijfboom
olijfboomgaard-opknappen-3b

Eén van de stapels hout die uit de olijfboomgaard komen.
olijfboomgaard-opknappen-6

 

Posted in: Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

Prachtig weer …

Daar staat zowel ‘prachtig weer’ in de zin van het weer, als oom in de zin dat het weer ‘ns prachtig was dit weekend.

We hebben een periode die in Italie ‘L’Estate di San Martino’ heet (de zomer van de heilige Martin). Nadat deze heilige, volgens de legende, zijn warme jas had weggegeven aan twee zwervers (een helft aan elk, dat stond er letterlijk, maar ik kan mij daar weinig bij voorstellen?), werd het zomaar heerlijk warm.

De dag van deze welkome heilige is 11 november. In Umbrie zei men altijd ‘a San Martino il mosto diventa vino’ (op S. Martin wordt de druivensap wijn). Het is dus ook de tijd van de vino novello. Dat kan geen toeval zijn!

Hoe dan ook, hier een aantal foto’s van de prachtige kleuren overal, deels tijdens zonsondergang gemaakt.

estate-di-san-martino-1 estate-di-san-martino-2 estate-di-san-martino-3 estate-di-san-martino-4 estate-di-san-martino-5 estate-di-san-martino-6 estate-di-san-martino-7 estate-di-san-martino-8 estate-di-san-martino-9 estate-di-san-martino-10 estate-di-san-martino-11 estate-di-san-martino-12 estate-di-san-martino-13 estate-di-san-martino-14 estate-di-san-martino-15 estate-di-san-martino-16

 

 

Posted in: Appartement opknappen, Fietsen in Toscane, Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

Oude techniek

Bij toeval (waar bestaat het leven verder uit?) kwamen we, een paar weken geleden alweer, uit bij een oude vergane villa tussen Castelfiorentino, Certaldo en Montespertoli in Toscane.

Een enorme villa met bijbehorende tuin die ooit schitterend moet zijn geweest, klein kerkje en nog wat huizen ernaast, allemaal bovenop een afgevlakte heuvel met mooi zicht. Al tientallen jaren woont hier niemand meer. Dood zonde! Het heet Montorsoli.

Net buiten het hek van de villa stonden ruïnes van onder andere de cantina (waar wijn werd gemaakt). De vaten zijn nog heel, ze zijn, heel bijzonder, van bakstenen gemaakt.

De ingang bestaat uit een boog. Je kunt heel mooi zien met welke techniek die is gemaakt. Een zeer betrouwbare bouwtechniek, blijkt!

oude-bouwtechniek-toscane-1 oude-bouwtechniek-toscane-2 oude-bouwtechniek-toscane-3

 

Hierboven de bouwtechniek die deze boog, ondanks dat de rest van het gebouw is ingestort, overeind houdt. Een eenvoudig principe. Die werken vaak het beste!

oude-bouwtechniek-toscane-4 oude-bouwtechniek-toscane-5

 

De wijnvaten van bakstenen. Nooit eerder gezien, maar ook zij doorstaan de tand des tijds (en meer want het gebouw om hen heen is ingestort). 1794 is ruim 220 jaar geleden.

Posted in: Fietsen in Toscane, Wandelen Toscane

Buiten zitten … in de Toscaanse natuur

Een aantal foto’s van stoelen die buiten zijn blijven staan op de meest schitterende plekken in Toscane, en wat eeuwenoude banken van steen die helaas hun beste tijd wel gehad hebben. Ook deze banken op plekken waar we alleen van kunnen dromen, verlaten villa’s die, hoewel ze in zeer slecht staat verkeren, onbetaalbaar zullen blijven (en ook niet eens te koop staan).

De foto maakte ik tijdens wandelingen vorig weekend en een fietstochtje vandaag.

buiten-zitten-toscane-2 buiten-zitten-toscane-3 buiten-zitten-toscane-1buiten-zitten-toscane-4 buiten-zitten-toscane-5

Back to Top