Posted in: Appartement opknappen, Bijzondere mensen

Huis (proberen te) kopen in Toscane

Ik schreef al over een bizarre ervaring met een idiote makelaar (zie http://winitalie.com/2015/05/21/italiaanse-makelaarspraktijken/). Ditmaal was de makelaar OK, maar de verkoper (en zijn buurman) minder.

We hadden het huis, dat we ‘de bunker’ noemen, al sinds we in Montespertoli wonen, te koop zien staan. De prijs was absurd hoog, het huis foeilelijk. We zijn dus nooit gaan kijken. Tot ik een dag ging wandelen en bij de bunker uitkwam, er beter naar keek en bedacht dat het wel potentie zou kunnen hebben (alles afbreken en iets fatsoenlijks bouwen).

Na veel wikken en wegen zijn we gaan onderhandelen en na een intensief proces hebben we een koopvoorstel getekend en de eigenaar ook. Daarin hadden we een aantal voorwaarden gesteld waaraan de eventuele koop verbonden zou zijn. We wilden ten eerste de tuin helemaal privé en niet gedeeld met de buurman. We wilden ook pas kopen als alle vergunningen bij de gemeente zouden zijn goedgekeurd, zodat we niet met een opgeknapte schuur blijven zitten, maar echt een officieel goedgekeurd woonhuis zouden hebben. Allemaal geen enkel probleem. Zei de eigenaar.

In december was dit rond. We zouden van de eigenaar te horen krijgen wie zijn ’technicus’ is die bij de gemeente alles rond zou maken. In januari belde ik, maar ik moest een week later terugbellen, en dat ging zo een tijdje verder. De laatste keer kreeg ik op mijn donder dat ik alweer belde en besloot de makelaar erbij te betrekken. Die kwam ook niet veel verder.

De tijd gaat heel erg snel voorbij, dat weten we inmiddels en ook terwijl je op belangrijk nieuws wacht racet de tijd gewoon door. Mijn ergernis groeide wel gestaag en het vermoeden dat we aan het lijntje werden gehouden konden we op een gegeven moment niet langer voor ons houden.

Dus belde ik de eigenaar. Hij reageerde zwaar beledigd toen ik hem mededeelde, op z’n Nederlands, gewoon recht door zee, dat ik geen enkel vertrouwen meer in de koop had en mij opgelicht voelde omdat hij ons niet op de hoogte bracht van wat er speelde. De beste man beweerde zich uitermate in te hebben gespannen en heel druk te zijn met het in orde brengen van alles.

Het bleef erg vaag, maar ik vroeg door ondanks de ijzel aan de andere kant van de lijn.  Na een hele tijd kwam er voorzichtig uit dat de ‘diritto di passo’ d.w.z. het recht van overpad van de buurman, misschien toch een probleem was.

Maar, zei hij direct laconiek, dat kun je heel makkelijk oplossen door gewoon een extra afstandsbediening van het hek aan de buurman te geven. “Che problema c’è?” (Dat is toch geen probleem?).

Tsja …
Ik heb de makelaar gebeld en gezegd dat het contract bij deze wat ons betreft ongeldig was geworden. De makelaar stond met zijn mond vol tanden.

Weer een ervaring rijker (jammer).

We hebben al maanden de grootste lol om de buurman, een vreemd type. Hij spreekt zichzelf in elk gesprek minimaal twee keer tegen. Volstrekt onbetrouwbaar en niet al te snugger. Om goed te liegen, moet je minimaal kunnen onthouden wat je een paar minuten daarvoor hebt beweerd. Daar slaagt hij duidelijk niet in.

Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans

De nieuwe technologie

Ik belde vanochtend een ‘agente immobiliare’ (makelaar). Ben op zoek naar een stukje grond waar ik een klein simpel huisje op zou mogen bouwen, maar dat is niet zo eenvoudig hier.

Waar ligt het stuk grond, vroeg ik als eerste. Tussen Montespertoli en Castelfiorentino kreeg ik als volledig nutteloos antwoord. Ik zei dat daar twaalf kilometer tussen lag. Een diepe zucht. Waar woont u? In Montespertoli. Ah, dus u woont in Montespertoli. Ja. Kent u het een beetje? Ja ik ken het goed. OK, nou het stukje grond ligt niet ver van Montespertoli. OK, maar waar dan?

… zo ging het een tijdje door tot ik erachter kwam dat de beste man het gewoon niet uit kon leggen.

Zou hij mij een email kunnen sturen met meer informatie? Nou nee, hij wilde liever dat ik samen met hem ging kijken. Ik hield vol dat ik liever een email ontving om geen tijd zinloos te verdoen. Hij ging nog altijd tegensputterend akkoord, alsof ik wel enorm lastig was.

Zal ik u een sms sturen met mijn email adres? “No, per l’amor di Dio, non ci capisco nulla di sti’msm” (Nee, in Godsnaam, ik begrijp niets van dat soort msm). Ik had de neiging de man te verbeteren, maar hij was al aangebrand genoeg.

Ik moest dus mijn email adres spellen. Het duurde ongeveer 4 minuten voor hij alles correct had, als het al correct is. Zijn medewerker zal de mail gaan sturen, want de man zelf hield trots vol dat hij helemaal niets van al die nieuwe technologie wist en dat wilde hij ook per se zo houden.

Onvoorstelbaar dat zo’n man een bedrijf kan hebben in deze tijden. Hoewel, ik ben inmiddels wel erg benieuwd wie dit is en hij maakt vreemd genoeg ook een eerlijke en directe indruk, zo zonder moderne technologische gemakken.

Posted in: Algemeen, Italiaans

Italiaans leren?

Ik ben met een nieuwe website bezig waarop ik mijn werkzaamheden aan de man breng (ook aan de vrouw hoor!!).

www.willemijn.eu

Eindelijk één plek waarop ik de verschillende dingen die ik doe bij elkaar heb gebracht.

Italiaans leren middels praktische conversatielessen (via Skype). Op de website ben ik begonnen ook wat aantekeningen over de Italiaanse taal op te schrijven (onder het menu Italiaans leren). De Italiaanse taal blijft mij verrassen en veel dingen zijn logisch en ik hoop die logica duidelijk te maken middels deze aantekeningen.

Zaken doen in Italie. Ik help bedrijven met het zoeken naar partners om zaken mee te doen, of zoek naar distributiekanalen voor nieuwe producten, ik kan ondersteuning geven bij het voorbereiden van een Italiaanse beurs, of ook daar aanwezig zijn en een bedrijf representeren, enzovoorts.

Allerhande kleine klusjes opknappen in Italie … zoek je een bepaald product, heb je een simpele vertaling nodig, heb je een tweede huis in Italie en wil wat advies of hulp … Allerhande kortere klussen kan ik makkelijk (dat hoop ik in elk geval) oplossen.

Hier een screenshot van de home pagina zoals die er vandaag uitziet:

home-pagina-willemijn

 

Een beetje een vreemd moment om deze nieuwe website te lanceren, tegen alle gebruiken in zo net voor Kerst en net voor het nieuwe jaar, maar ik vond het tijd worden en daar doe je dan niets meer tegen!

Back to Top